Son Zamanların En Can Alıcı Konusu: Ev Sahibi Şehir

Günlerdir yeri geldiğinde Eurovision fanlarını birbirine düşüren şu konuya bir parmak basma zamanı gelmişti. Çoğu zaman yaz sezonunun başında karar verilen ve Eurovision fanlarının boş sezonunu dolduran yegâne haber olan bir sonraki senenin ev sahibi şehrinin müjdecisi olan haber, bu sene bir türlü gelmiyor. Daha sinir bozucu olan kısmı ise “Şu zaman açıklayacağız.” deyip dört defa aynı şekilde ertelenmiş olan “ev sahibi şehrin açıklanması” etkinliğinin ısrarla sürdürülmesi. Gelin hep birlikte bu yol haritasındaki politik yanlışlara bakalım.

Ukrayna’nın böyle büyük bir organizasyonu kaldıramayacağının fazlasıyla açık ve net olması

Bilindiği üzere özellikle Kırım meselesinden sonra ekonomik anlamda kendine zor yeten bir ülkenin, 200 milyondan fazla izleyicisi olan bir organizasyon için elini taşın altına koyması hem Eurovision severler hem de Ukrayna’nın iç politikası ve vatandaşları için yapılabilecek en büyük haksızlıklardan biri olacak. Bunun yerine Ukrayna’nın bu ekonomik sıkıntılardan dolayı vatandaşların yaşadığı sıkıntılara yatırım yapması ülke açısından çok daha sağlıklı bir karar olacaktır.

Ukrayna’da Eurovision’u sunacak uygun arenanın olmaması

Bugün Jon Ola Sand’ın da kamera karşısına geçip açıkladığı gibi, Eurovision’u sunmak için uygun bir arena mevcut değil. Gerek Odessa’dan gelen “çadır kurma” fikri, gerek Dnipro’da etrafı ağır sanayiyle çevrili arena projesi, gerek Kiev’den son dakika olarak gelen “Biz Azerbaycan değiliz, arena yapamayız.” gibi zaten bilinen gereksiz bir çıkıştan sonra anlıyoruz ki, Ukrayna’da bu sene Eurovision ruhunu yaşatacak bir atmosfer bulunmuyor.

Ukrayna’da hâlâ güvenlik tehditinin var oluşu

Bir gönüllü muhabir olarak bu sene bırakın gazeteciliği, izlemeye gitmek bile bana korku veriyor. Her ne kadar Jon Ola Sand, Jamala’nın birincilik basın toplantısında güvenlik konusunda iç rahatlatıcı vurgular yapmaya çalışmış olsa da bu, Ukrayna’da hâl-i hazırda bir güvenlik tehditi olduğu gerçeğini maalesef değiştirmiyor.

Uygulayıcı süpervizörün ağustos ayında kamera karşısına geçmesi

Herkesin temcit pilavı gibi tekrarladığı üzere “Düsseldorf da eylül ayında anons edilmişti.” Evet arkadaşlar, ama siz neden Almanya’yla Ukrayna’yı bir tuttunuz ki? Almanya’nın her şehir için bir planı vardı ve en iyisini seçtiler, Ukrayna’da ise her şehir için var olmasa daha iyi diyebileceğimiz birbirinden beter projeler var ve bunların hiçbiri EBU’nun (Avrupa Yayın Birliği) kriterlerini karşılamıyor. Şartların aynı olmadığını da daha yarışmaya dokuz ay gibi bir süre varken kamera karşısına geçmek zorunda kalıp bir de üstüne “Ukrayna’da kriterlerimize uyan ve Eurovision’a ev sahipliği yapabilecek hâl-i hazırda bir yapı mevcut değildir.” demek zorunda kalmış, ve aslında durumun vahametini gözler önüne ister istemez seren Eurovision’un uygulayıcı süpervizörü gayet net açıklamıştır.

EBU’nun radikal kararlar alamaması/sınır çizmemesi

Bu da sürecin devamını riske atan bir diğer taraf. Ben burada kendiyle çelişen bir kurum görüyorum. Vakt-i zamanında Romanya’yı Eurovision’a bir ay kala diskalifiye etmekten gocunmayan bir kurumun arena bulunamadığı şu süre zarfında nasıl bu kadar “aman canım, hallolur” hâlet-i ruhiyesine büründüğüne anlam veremiyorum. Madem Romanya’ya da borcu için bir “deadline” çizildiyse, ev sahibi şehir için de Ukrayna’ya aynısı yapılmalı, eğer olmayacaksa ve bu iş başka bir ülkeye devredilecekse, bu onların proje sürelerinden çalar.

Kısacası diyeceğim o ki, Eurovision fanlarının siniri boşuna değil, ortada çözülecek bir tablo yok, “Gelin ata binmiş, ya nasip demiş.” felsefesiyle Eurovision’a ev sahipliği yapılmamalı, yapılamaz da zaten. Umarım bunu test ederek değil; mantıklı düşünerek, hiç yaşanmadan, tüm projelerin mantıksızlığı determine edilip vazgeçilir. En azından bunu söylemeye, bunun için ses çıkarmaya hakkı var fanların.

Uygulayıcı süpervizör Jon Ola Sand’ın bugün yaptığı açıklama: